Morihei Ueshiba


Morihei Ueshiba - twórca aikido

Morihei Ueshiba OSenseiMorihei Ueshiba urodził się 14 grudnia 1883 roku w wiosce Tanabe (wyspa Honsiu). Jego pierwszym nauczycielem sztuk walki był ojciec, uprawiający sekretny styl Aiai-ryu. Chłopiec nie przejawiał jednak zainteresowania tą sztuką. Za namową ojca zaczął ćwiczyć sumo. Po ukończeniu szkoły ekonomicznej został urzędnikiem. W wieku 18 lat wyjechał do Tokio, gdzie zaczął handlować materiałami piśmienniczymi. Rozpoczął również treningi Kito ryu ju jutsu oraz walki mieczem. Odznaczał się wielką wrażliwością na niesprawiedliwość, był idealistą, cały czas angażował się w pracę społeczną.W czasie wojny japońsko - rosyjskiej służył w piechocie i zyskał uznanie przełożonych jako niezwykle wytrzymały i odporny na trudy żołnierz. Awansowano go do stopnia sierżanta. W międzyczasie uzyskał prawo do nauczania walki mieczem. Przejścia wojenne spowodowały u niego nasilenie zainteresowania religią. Było to tak uciążliwe dla rodziny, że ta wybudowała dojo, aby skierować uwagę Ueshiby na treningi ju jutsu, co się zresztą udało.

W roku 1910, na skutek apelu rządu japońskiego zachęcającego do zasiedlania terenów niezamieszkałych, Ueshiba z grupą ochotników pod swoim przywództwem wyjechał na Hokkaido. Z czasem powstało tam miasteczko Shirataki, którego nieformalnym władcą stał się Ueshiba.

W 1915 roku spotkał się ze sławnym mistrzem daito-ryu aiki-ju-jutsu Sokaku Takedą. Słono płacąc za naukę Ueshiba trenował pod jego kierunkiem przez 100 dni. Historycy zaliczają Morihei Ueshibę do jednego z sześciu najwybitniejszych uczniów Takedy. Ta sztuka walki wywarła też największy wpływ na kształt aikido.W wieku 37 lat poruszony śmiercią ojca Ueshiba postanowił poświęcić się sztukom walki; zainteresował się też omoto kyo - religią, której ideałem był świat harmonii, miłości do człowieka, pokoju i dobroci.

W 1920 roku otworzył pierwsze dojo sztuk walki w swoim domu w Ayabe. Nauczał stworzonego przez siebie stylu Ueshiba-ryu aiki-ju-jutsu. Jego uczniami byli przede wszystkim wyznawcy Omoto kyo oraz oficerowie marynarki. W 1924 roku Ueshiba wyjechał w podróż do Mongolii i Mandżurii, gdzie udoskonalał swoją sztukę dodając między innymi techniki rzutów.

Narodziny aikido związane były z pojedynkiem pomiędzy O`Sensei a mistrzem kendo. Ueshiba potrafił przewidzieć i udaremnić każdy następny ruch przeciwnika - odkrył zasadę zwycięstwa bez walki.

Z czasem jako mistrz sztuk walki stał się nauczycielem, którego treningi cieszyły się wielkim powodzeniem. Morihei Ueshiba odnalazł swoje powołanie; jak sam wspominał, zrozumiał, iż w budo chodzi o pracę nad sobą, a nie o doskonalenie w walce.

W 1927 roku powstało pierwsze dojo aikido w Tokio, uczniami byli obok oficerów uniwersyteccy mistrzowie judo oraz służba cesarza. Aikido było więc uważane za sztukę walki bardzo praktyczną.

W latach 30-tych treningi aikido były już prowadzone w wielu ośrodkach wizytowanych przez Ueshibę. Jak wspominają jego uczniowie, Ueshiba posiadał zdolności graniczące z nadprzyrodzonymi: nigdy nie udało im się zaskoczyć Mistrza, a tym bardziej go obezwładnić, nawet we śnie - jak sam mówił wyczuwał każdego na odległość kilku metrów. Takich ciekawostek, popartych zeznaniami świadków, można znaleźć wiele w literaturze na temat O`Sensei.

W czasie II wojny światowej wielu uczniów zostało powołanych do wojska. Ueshiba wyjechał więc na wieś, do Iwamy w okręgu Ibaraki. Uważa się, że to tam w latach 1942 - 1952 nadał ostateczny kształt aikido; dopiero wtedy zostało ono też tak nazwane.

Po wojnie uprawianie sztuk walki było przez pewien czas zakazane, jednak Ueshiba nigdy nie przerwał pracy nad aikido. Zmarł 26 kwietnia 1969 roku. Schedę po nim przejął urodzony w 1921 roku Kisshomaru, najmłodszy z synów. Pełnił on funkcję przewodniczącego Aikikai do śmierci czyli do 4 stycznia 1999 roku. Jego miejsce zajął wtedy wnuk O`Sensei - Moriteru Ueshiba.